Mijn missie: rouw als onderdeel van de cirkel van het leven een plek geven

Ik geloof dat er in de wereld meer plek mag zijn voor verlies. Bij de cirkel van het leven horen momenten van groei en bloei, en van vertragen, neergang en loslaten. Alles verandert continu en het enige wat we zeker weten is dat wij zullen sterven. In de westerse maatschappij wordt dit in principe ontkend. Er is nauwelijks plaats voor ongemak en verlies en rouwen doen we vaak alleen. Door het streven naar geluk wordt pijn vaak niet gezien, gevoeld en zelfs ontkend. Het geloof in de maakbaarheid van het leven, staat ruimte voor verdriet in de weg. 

Stilstaan bij verlies, is als de herfst. De wereld verandert van kleur, van betekenis. Door dat te erkennen, komt er ruimte voor een nieuwe beweging. Loslaten van bladeren, en zien waar die neerkomen. Dat betekenis geven. Ook het verdriet. Voeding voor nieuw leven. Jouw leven.  

Ik luister en samen staan we stil bij datgene wat aandacht mag hebben. Op die manier bepaal jij het tempo en worden er geen dingen opgelegd. Je kunt mijn manier van werken zien als een uitnodiging, waarbij we vastpakken datgene wat er nu aanwezig is. Zo kan verlies van een tijd terug opeens weer aanwezig zijn. Door het vast te pakken, aandacht te geven, verandert de textuur en daarmee de ervaring.

Gestolde rouw weer laten stromen. Waardoor jouw leven in het nu ook weer verder gaat.