Meike
Ik ben moeder van twee tieners, dochter, zus, geliefde en vriendin. Ook in mijn leven zijn er diverse verlieservaringen geweest. Meer over dit hieronder.
Daarbij begeleid ik mensen sinds 2006 als coach & trainer en heb ik geleerd om te luisteren naar betekenis tussen de woorden. Om af te stemmen op de ander en 'space holder' te zijn in het proces.
Korte cv
- Studie Bedrijfskunde (Nyenrode) en Spaans (UvA)
- Gecertificeerd Mindfulness Trainer & Supervisor
- Post HBO Opleiding Omgaan met Verlies (Land van Rouw)
Missie: rouw als onderdeel van de cirkel van het leven een plek geven
Ik geloof dat er in de wereld meer plek mag zijn voor verlies. Bij de cirkel van het leven horen momenten van groei en bloei, en van vertragen, neergang en loslaten. Alles verandert continu en het enige wat we zeker weten is dat wij zullen sterven. In de westerse maatschappij wordt dit in principe ontkend: er is nauwelijks plaats voor ongemak en verlies. Rouwen doen we vaak alleen. Door dit streven naar geluk wordt pijn vaak niet gezien, gevoeld en zelfs ontkend. Het geloof in de maakbaarheid van het leven, staat ruimte voor verdriet in de weg.
Stilstaan bij verlies, is als de herfst. De wereld verandert van kleur, van betekenis. Door dat te erkennen, komt er ruimte voor een nieuwe beweging. Als het loslaten van bladeren en zien waar die neerkomen. Dat betekenis geven. Ook het verdriet. Voeding voor nieuw leven. Jouw leven.
Ik luister. En samen staan we stil bij datgene wat aandacht mag hebben. Op die manier bepaal jij het tempo en worden er geen dingen opgelegd. Je kunt mijn manier van werken zien als een uitnodiging, waarbij we uitgaan van datgene wat er nu aanwezig is. Zo kan verlies van een tijd terug opeens weer aanwezig zijn. Door het vast te pakken, aandacht te geven, verandert de textuur en daarmee de ervaring.
Gestolde rouw weer laten stromen. Waardoor jouw leven in het nu ook weer verder gaat.
De 'tussenruimte' en het kleed als metafoor
We gaan vaak uit van dat wat zichtbaar aanwezig is; materie, het tastbare zoals het gehaakte in een kleed. Terwijl er in de tussenruimte, de ruimte tussen de stof, ook zoveel aanwezig is. Minder tastbaar, niet direct vast te pakken, maar wel voelbaar aanwezig. Het tastbare en de ruimte ertussen vormt samen het geheel, bepaalt het karakter van een kleed.
In onze 'tussenruimte' zitten herinneringen, ervaringen uit het verleden. Ook emoties veelal met een link naar deze ervaringen. Bij een verlies in het nu wordt ook ons verleden geraakt. Eerder verlies en ook onze manier van reageren, hoe we omgaan met verlies, heeft zijn oorsprong vaak in het toen en daar.
Bovenstaand kleed is gehaakt door mijn oma en is de metafoor voor mijn persoonlijke verhaal. Hier vanuit het nu naar te kijken en een deel van mijn geschiedenis op een andere manier vast te pakken heeft in mij nieuwe ruimte gecreëerd. De verlieservaringen in mijn leven, datgene wat door de generaties heen in mij resoneert en recenter verlies als het loslaten van vriendschappen en een scheiding, zijn door inzicht in de 'tussenruimte' een draagvlak geworden om in verder te gaan. Zowel in werk als privé.
Ik begeleid je graag om vanuit het nu ook naar jouw 'tussenruimte' te kijken, om vast te pakken wat gezien en gevoeld mag worden, en van daaruit weer verder te gaan.